martes, 29 de abril de 2008

Cronicas desde Cuba. EH-ra!!

Cronicas desde Cuba va a ser en otro momento, porque no ando tiempo...
el internet es muy caro, y anda uno de la guardia esperandome afuera, jejej, estamos de ilegales, pero con permiso para comunicar con la familia, asi que nomás saludar y comunicar que en unos 2 meses andaré por allá, es lo que calculamos en cruzar el atlántico norte, desde esta isla cubana hasta el abra. Así que a preparar el queso, jamoncito y buen rioja camaradas!
que ya ando algo flaco, jejej, aunque con buena salud.
Un saludo bien grande, y hasta la próxima!!
Ondo izan ta bizi
david

miércoles, 9 de abril de 2008

tu mama sabe coser?

-Pues que cosa esta!
El tajo fue en la palma de la mano, pero me lo hice yo, de 1 cm x 1cm más o menos... queriendo sacar la carne del coco casi me saco la mía, jejeje. Pero todo bien, después de un par de días ya parece que se va cerrando, y eskerrik asko itzi por ese estracto de té!! lo he usado y va bien! un muxu!
Ahí os va otro poquito de algo que tenía escrito, y hasta la próxima, que quizá sea en un mes, pues mañana zarpamaos pa haití, el país más pobre del continente americano, y dicen que no hay nada... aunque quizá se equivoquen, ya se verá, por lo menos está el pueblo haitiano. Bastante jodido parece ser, pues según me contaron, ese embargo que tantos años acarrea Cuba, también lo sufrió Haití, como regalo del gobierno gringo por ser el primer país de centroamérica en conseguir su independencia. Gora herriak!
Tengo ganas de navegar y de ir para allá, a ver lo que se cuece, o cocemos. Ya os iré contando, y vosotros también escribid de vez en cuando, que se agradece ;). Así que hoy me toca decir chao a esta linda cartagena, la heroica, con un tabaquito y un ronsito! Salud camaradas! Topa!

"...tras unos días de oleaje fuerte, y buen viento, 5-6 nudos de media, y todo escorados llegamos a Porvenir al amanecer, lugar donde sellamos los pasaportes... ya al atardecer llegamos a cayos del coco, donde fondeamos junto a otros veleros, un pequeño paraíso, como podéis ver en las fotos que mi buen hermano ser colgó, zanks anaia!"

"...7 a.m., me acabo de despertar, cafesito en cubierta charlando con angel, viendo lo que queda de amaneser, y un buen desayuno de muesli con avena, leche de soya en polvo, todo en agua caliente, esta ves con coco rallado, y bien rico! Egunon! Ta on egin! Y al agua, a nadar hasta un cayo, contra corriente primero, pa poder ir a otro, así es más sencillo. Los cayos son todos "iguales", cocoteros y alguna plantita con flor morada, rodeados de arena blanca blanca bien fina y agua transparente de diferentes tonalidades, desde el azul turquesa clarito, cuando hay fondo de arena y poca profundidad, pasando por uno más oscuro y verdoso-grisáceo cuando hay algas hasta el azul profundo..."

"Snorkeling. Ayer ví "mi" primer tiburón, una nodriza de unos 2 metros, bien lindo y tranquilo, estaba en el fondo del arrecife de coral, y al acercarnos se fue nadando, con estilo y tranquilidad, a ocultarse en una oquedad del arrecife. Y un poquito más adelante una manta-raya redonda y enorme! como una luna llena de más de un metro de diámetro, bonita... Bien bonito el arrecife, con su biodiversidad de corales, de hasta 2 metros de circunferencia, como los corales-cerebro, algunos lo parecen, las estrellas de mar rojas, naranjas, marrones y amarillas, y los peces, rayados, moteados, morados y amarillos, azul turquesa, rojos, e infinidad de formas, tamaños y colores..."

"La dama...
siempre camina junto a nosotros,
hasta que un día,
nos tiende la mano,
que, sin dudarlo, agarramos.
Y caminamos con ella,
es el último viaje"

Vivid amigos, que para algo hemos nacido, para vivir y morir, esa es la única certeza.
Un abrazo bien fuerte de este vasco que anda caminando ;)

sábado, 5 de abril de 2008

La vida en imágenes

"Azul, intenso, profundo, sereno... precioso, hay que sentirlo, vivirlo. Azul vida. Esto es paz, serenidad"
"txima ta bizar baltz hauekaz.."
"delfines de hocico blanco, que nadan y juegan junto a la boca del galerne"

"Luna llena, levamos el ancla, es mediodia, hora de zarpar"
"Antes del almuerzo jac nota tensa la línea, jala y jala. Y aparece un viejo cabo lleno de ostras, ha pescado marisco!"
"buen hamaiketako"
"A la naturaleza no se le puede preguntar, hay que observarla"
"(y II)"

P.D. soy SSergio, subo cositas de mi que me pasa mi hermano cuando me lo pide, no os distraigáis con mis palabras aquí, que para eso está mi blog. Los comentarios a las fotos son míos :D Sed felices..
P.P.D. Sé que no son ostras, pero a que queda chulo? :P

viernes, 4 de abril de 2008

Saludos desde Cartagena!!

Iepa jende! banabil cartagenan, orain dela 3 egun edo heldu ginan, primeran egia esanda, gustokoa nabigazioa bai horixe, ikusitakoa ta bizitakoa; egun hoietan idatzitako zerbait jarriko dot. Ta gero barriro Cartagena de Indias ibiltzera! urtebete geroago barriro hamen, pozik, ederra baita koloiniar hirir hau, bere etxiak, balkoiak, koloreak, harresiak, fortifikazioak... naiz eta ambientia, alde zaharrean, turistikoegia izan... jatetxe ta denda asko dolar-dun turisten bila, baina neu, txima ta bizar baltz hauekaz.. jejeje. Ah, ta atzo filme bat ikusi genuen dohainik, ekainerarte europear zine zikloa dau eta. Ta gero tabakito goxo batzuk lortzera xabi ta ibontxu! ;)
Buenas gente! ya ando por cartagena, llegamos hará 3 días, de puta madre la navegación, lo visto y vivido; voy a transcribir algo de lo escrito esos días. Y al rato a caminar Cartagena de Indias! un año después otra vez acá, contento, es bien bonita esta ciudad colonial, sus casas o caserones, balconadas, colores, murallas y fotificaciones... aunque el ambiente en la zona vieja es demasiado turistico... muchos restaurantes y tiendas al encuentro de los turistas-dolares, pero yo, con estas greñas y barba negra... jejeje. Ah, y ayer vimos un peli gratis, pues hay ciclo de cine europeo hasta junio. Y a por unos tabaquitos!

"Luna llena, levamos el ancla, es mediodia, hora de zarpar. Chao Bocas, chao Mili..
Viento suave, olas grandes, mucho sol. Hoy es el tercer día navegando, sin ver tierra, algo más de viento ceñido y olas más grandes. Sol, mucho sol. Vamos escorados a estribor, rumbo al este, hacia Kuna-Yala. Olas por todos los lados con un sol abrasador.
Noche primera; me tocó el segundo turno de guardia, lluvia y viento intermitentes, olas.
Día segundo; ponemos los cebos por popa, no hay pesca; pero al atardecer nos vienen a visitar una familia de 3 delfines de hocico blanco, que nadan y juegan junto a la boca del galerne. Lindo jugueteo en este mar Azul, intenso, profundo, sereno... precioso, hay que sentirlo, vivirlo. Azul vida. Esto es paz, serenidad. Acá, sentado en la proa junto al ancla, con las piernas colgando, sintiendo el viento y la mar al caer la proa en la ola. Viviendo este azul."

"Acordandome de mi familia, aita ta ama, anaia, ta nere bizitzaren parte zareten guztiok. Zuetaz oroitzen, lasaitasunean sentitzen.
2 a.m. turno de guardia; el anterior le toco a jac, lluvia y viento cambiados. Angel atento en todos. Me levanto, pongo la camiseta, agarro el chubasquero y subo a la bañera; sigue nuestro visitante, que me acompañará todo el turno apoyada en babor, una pequeña gaviota que vino a pasar la noche junto a nosotros iluminada por la luna. Qué simpática!
Turno tranquilo, viento constante ceñido por babor, rumbo 60º. El firmamento me regaló el placer de ver una bonita estrella fugaz... esto me hace pensar en la vida...
Ví el cinturón de Orión, Sirius, Canopus, pero no pude ver la Cruz del Sur, había nubes. Quizá esta noche, es muy agradable la compañía de las estrellas, la luna, y el viento.
Hoy me toca el turno a las 5 a.m., así que veré amanecer. Anoche también ví una gran mole cuadrada, de 4 pisos o más, toda iluminada, viniendo por babor, acercandose por popa y dejandonos tranquilos ya por estribor. Eramos una sardina comparados con eso. Estamos en ruta de buques, monstruos de energía gastada, consumiendo, consumiendonos..."

"Zorionak mili! y un muxu bien grande en la calla ;) anbeabege.
Antes del almuerzo jac nota tensa la línea, jala y jala. Y aparece un viejo cabo lleno de ostras, ha pescado marisco! jejeje, las abrimos con el cuchillo, saben saladitas, buen hamaiketako. De vez en cuando también aparecen sargazos o sargajos, una especie de alga comestible en caso de necesidad, saladita, mejor el fruto que la hoja. Y cuando es grandesita suele estar llena de quisquillas, de esas que los orientales hechan en sus sopas sí, las del localcito vietnamita aquel de madrid piti ;). Ah, me acabo de acordar, cómo reaccionó mi cuerpo-mente; algo mareado, pero llevadero, me recordaba al inicio de una toma de ayahuasca, como cansado, con sueño intermitente y sus bostezos (ésto igual era por la noche anterior...jejeje), nudo en el estómago, sin hambre, y sin llegar a vomitar, con la ayahuasca sí. Al atardecer ya comí bien, así que de puta madre. Buena adaptación."

"Noraezean"

"A la naturaleza no se le puede preguntar, hay que observarla"

Y basta por el momento, llevo demasiado rato acá encerrado en el internet, así que hasta la próxima. Ondo izan, de corazón espero que os vaya muy bien amigos, a seguir viviendo!