lunes, 25 de febrero de 2008

Bocas del toro

Ya voy para una semana aca, en panama, de bogota tras chekarme la salud con los rayos X, jejeje, llegue a panama ciudad, y de alla pa bocas del toro con la mili, una amiga kuna que conoci en el viaje anterior, y al galerne con angel, todo bien, y buen plan! Ahi os cuento, ahorita mismo andamos ayudando a un argentino y un frances (diego y guille, buena onda) a arreglar un pequeño catamaran que compraron, pues la idea es partir los 4 hacia colombia la proxima luna llena, posiblemente a cartagena de indias (bien linda), pasando por kuna-yala, son unas 365 islas donde viven los kunas, ya os dare mas informacion mas adelante, es decir cuando recuerde que ahora mismo no estoy muy inspirado, jejeje y cuando me informe mas, ya me contara la mili.
Vamos con el catamaran comprado a un viejo gringo por cuatro perras, en el andamos, basicamente todo el dia, bajo un sol que hace sudar la gota gorda y te va dejando rojito.. recortando contrachapado, lijando, quitando las partes podridas y poniendolas al sol, volver a lijar, quitar la pintura, rellenar con masilla, pa despues poder enfibrar la madera. Esta es la parte jodida, la puta fibra, primero se deja la pieza a enfibrar completamente limpia y preparada, huecos rellenados y lisa, se recorta la fibra a su medida y se prepara la mezcla,
es decir la resina con el catalizador que se da en la superficie a enfibrar con una brocha, se pone la fibra con cuidado y se pasa la brocha de nuevo con mas mezcla, pasando posteriormente un rodillo duro y chiquito cuidando de que no queden burbujas de aire (pues pueden dañar el enfibrado). Hay que trabajarla rapido, pues seca rapido. Hasta aca todo bien, quitando que es un pringue de lo lindo, ahi hay que darle al thinner y trapos pa quitarse la fibra de las manos y pies, una lija del 40 tambien ayuda ,)
Una vez seco hay que lijar... bien, sale un polvo blanco que pica de cojones,
son como agujitas que se quedan en la piel (no funciona el bañarse no, nomas tener cuidado, hacerlo a sotavento, si es posible tapado y con guantes.. osea sol y gota gorda y picor, o sol y piel roja y picor). Si picor, agujitas de fibra de vidrio clavandose en la piel, el primer dia si que es molesto si, el segundo ya casi se pasa, aunque te apoyas, y nuevo picor! jeje, no lo recomiendo la verdad, y las manos, las siento como si fuesen lijas de agua, pero bueno es lo que hay, me gusta aprender. Puta fibra ,) Una vez lijado ya se puede pintar, y mas thiner.
Me despido por hoy, que ando cansado
Hurrengorarte jende! besarkada handi bat bocas-etik!
Hasta la proxima gente! un fuerte abrazo desde bocas!
Os conte el proceso porque es lo que estoy aprendiendo ahorita, ah, y otra cosa, no dejar ropa con sal en el interior del velero, pues donde hay sal habra humedad..

Llegada en luna llena, levar el ancla posiblemente en luna llena...

algo que me mando un amigo

"Si puedes mantener la cabeza sobre los hombros
cuando otros la pierden y te cargan su culpa,
Si confías en ti mismo aún cuando todos de ti dudan,
pero aún así tomas en cuenta sus dudas;
Si puedes esperar sin que te canse la espera,
o soportar calumnias sin pagar con la misma moneda,
o ser odiado sin dar cabida al odio,
y ni ensalzas tu juicio ni ostentas tu bondad:

Si puedes soñar y no hacer de tus sueños tu guía;
Si puedes pensar sin hacer de tus pensamientos tu meta;
Si Triunfo y Derrota se cruzan en tu camino
y tratas de igual manera a ambos impostores,
Si puedes tolerar que los bribones,
tergiversen la verdad que has expresado
y que sea trampa de necios en boca de malvados,
o ver en ruinas la obra de tu vida,
y agacharte a forjarla con útiles mellados:

Si puedes hacer un montón con todas tus victorias
Si puedes arrojarlas al capricho del azar,
y perder, y remontarte de nuevo a tus comienzos
sin que salga de tus labios una queja;
Si logras que tus nervios y el corazón sean tu fiel compañero
y resistir aunque tus fuerzas se vean menguadas
con la única ayuda de la voluntad que dice: "¡Adelante!"

Si ante la multitud das a la virtud abrigo,
Si aún marchando con reyes guardas tu sencillez,
Si no pueden herirte ni amigos ni enemigos,
Si todos te reclaman y ninguno te precisa;
Si puedes rellenar un implacable minuto
con sesenta segundos de combate bravío,
tuya es la Tierra y sus codiciados frutos,
Y, lo que es más, ¡serás un Hombre, hijo mío!"

Rudyard Kipling

miércoles, 20 de febrero de 2008

puta normativa-burocracia

Si, asi titulo algo que nunca me ha gustado, ni lo hara, por mucho que digan que a todo se acostumbra uno mi pelo es algo rebelde y no se acostumbra al peine, es mas, hace años que no lo ve.
Nunca me ha gustado el papeleo, y junto a èl, el perder tiempo y plata (no encuentro las tildes..). Motivo del titulo: normativa interna o gubernamental? quien sepa del tema que me responda oka? que escribo aca pa compartir y aprender.
Ahi va: compre nomas billete de ida pa panama (mad-pty), voy a facturar, y me dicen que no puedo, pues no tengo billete de salida del pais. Intento negociar; encargado, mas de lo mismo; asi que ni modo, compro un boleto pty-bog de 240E que me reembolsaran en pty, menos 40E; Normativa de la compañia o del gobierno? porque hay una sutil y gran diferencia...
Pty, la compañia me dice que pa el reembolso necesito un boleto de salida del pais, asi que a la terminal de autobuses, a "tica bus" y billete pa sanjose de costa rica por 25 balboas, o dolares, es lo mismo (panama gringa¿).
Asi tengo 2 boletos pa salir del pais, y asi anulo los 2. Avianca se equivoca y me reembolsa el total del importe pagado, tica el 85x100.
Balance: perdi unos pocos dolares y bastante tiempo y energia (pinche calor); de otro modo hubiese perdido unos 360 dolares y poco tiempo y energia, pero con eso puedo vivir un mes..
Total, puta burocracia, putas compañias que no hacen mas que chupar plata, y no especialmente a los que tiene pa vivir unas cuantas vidas y sobrevivir 20 mas. Y dive que hay que luchar contra la pobreza.. si el punto de partida es erroneo, como sera el resultado? hay que luchar contra la riqueza.
Puta sociedad de consumo, en la que se paga por nacer, por vivir y por morir, y sino tienes plata, ademas de un cadaver dejas una deuda a tu familia!
un saludo!! que voy pa bocas

rayos x

miercoles 21, 15:00 horas, panama la vieja. Calor seco, cansino y con olor caracteristico. He vuelto al hotel "el colon", detras del cafe "cocacola", en la calle 12; de nuevo aca, en este acogedor lugar de comida local (a pesar del nombre); pido un cafe con leche y unas tostadas con un curioso sabor a cebolla, y tambien algun que otro pedacito por ahi.
Volvamos unos dias atras: Tras una rica despedida y compañia en bilbao y tambien en madrid, vuelo hacia bogota, 10 horas. Alla tras cenar una sabrosa hamburguesa en el corral con mi amigo erik el sueco, me hospeda y al dia siguiente a las 5.30 arriba. Tengo otro vuelo internacional, es decir, 3 horas antes en el aeropuerto. Vaya, otro cachito de cebolla, esta vez en en cafe! pero esta bueno ;)
Llego al dorado, tomo un tinto (de los de colombia, no de nuestra tierra...), y a pasar esas 3 horas pasando aduana, leyendo y dormitando.. hasta que viene una niña rubia con una chapa con la bandera de canada colgando del cuello a darme los buenos dias. Se que es policia nacional, observe antes esa bandera-chapa.
Ya sabeis que tengo amigos policias en todo el mundo, que al viajar siempre me saludan amistosamente y me solicitan identificacion, que si huelo a bareta, que a donde voy, cuanta plata gano, etc. Esta vez es algo diferente, la sargento güera, llamemosla asi, pensando que valoro mi libertad en plata, me invita a tomar una dosis de rayos x! Como no, a solo 20 mminutos de que despegue mi avion, acepto gustosamente, como rechazar una invitacion de una niña sargento no?
Obviamente, en mi organismo no quedaban ni los restos de la hamburguesa.
p.d.: para que te regalen la dosis de rayos, tienes que rellenar un formulario, que mas adelante os enseñare aca, ya que me lo regale. Mas cebolla!
La sargento güera queria que cultivase mi serenidad ;)

lunes, 18 de febrero de 2008

muy buenas, ya para la t4, a esperar 3 horas,
pero por lo menos en buena compañia. y a volar!
eskerrik asko nire herriari, muchas gracias a mi raza!
por esos momentos vividos, y por vivir, la cena, los momentos
por los madriles.. siento tristeza y alegría a la vez, tristeza por
"dejar" a mi gente, y alegría porque estáis ahí.
un fuerte y emotivo abrazo a todos compañeros.
la siguiente ya os escribiré desde panamá.
a seguir viviendo! y nos vemos por el camino!

lunes, 11 de febrero de 2008

1:50 madrugada

muy buenas raza, aca ando, aprovechando la conexion k alguno kiere compartir, y a pocos dias d partir hacia panamá, si, voy d viaje, sabéis k m gusta viajar, y vivir.. jejeje, ke para algo hemos nacido, para vivir y morir.
y esta vez tngo vuelo d ida a ciudad de panamá, y d allá a bocas dl toro (noreste caribeño de panamá),
pero esta vez voy a navegar, sí en ese velero que veis en la foto d abajo: el galerne.
cuyo capitán y único tripulante es angel, un viejo vasco y ahora camarada que conocí allá x abril o mayo d viaje por centroamerica.
"Andábamos rolf y yo d vuelta de la isla d bastimento a bocas cn intención d seguir pa la ciudad d david
(sí gente, existe una ciudad cn el mismo nombre k m pusieron a mí mis keridos aita ta ama), pero ns encontramos cn ls artesanos, esa buena gente del camino ;), así k nos kedamos, cómo no, en el hostal dond se hospedaban.
Allá, al caer el sol, en l muellecito dl hostal, viendo caer una fina lluvia, apareció una sombra,
k al acercarse se fue convirtiendo en una figura delgada bajo una capa d lluvia remando hacia el muellecito..
-Buenas, d donde eres?
-Vasco.-respondí."
angel también es vasco, aunque dejó esta linda tierra hace tiempo, y así empezó esta historia..."
el lunes, 18 de febrero de 2007 parto pa panamá, haciendo escala en bogotá (preciosa colombia, paisajes, mujeres..)
puede k n otro post hable d colombia, de momento pasaré una noche n bogotá en casa de erik el sueko, saludos hermano,
y esperemos cenar una sabrosa hamburguesa!! (no de mc ni burguer ni mierdas d esas todo carbohidratos y grasas trans..)
Así k a navegar, k no tng ni idea, pero sí ganas, así lo he sentido y así lo haré, ahí vemos k tal nos llevamos angel, la mar, y yo.
bueno camaradas, suficiente por hoy, k he tenido un día duro, pero antes d ir a leer y dormir (soy más búho que golondrina), saludar a toda mi gente desde acá, a l@s d siempre, a las amatxus y aitatxu del psikiátriko y la gente d zamudio, a l@s camaradas del antzoki... y a mucha más gente que está ahí, nos vemos por el camino!!!
un abrazo bien grande a todos y un muxu rico a ls niñas!
eskerrik asko hor egoteagatik, faltan botako zaituztet, baina ikusiko gera! bizirik gaude eta,
zuentzat egin dot blogg hau, batzuk eskatu didazuelako be, jejeje. saiatuko naz hemen idazten, eta zenbait
argazki ipintzen, konpartitzea ikastea delako, eta zuekin konpartitu gura dodalako, nire jendea.
"non gogoa, han zangoa." dio gure esaera zahar batek
david
animaros a vivir los sueños, y no a soñar vidas oka?

domingo, 10 de febrero de 2008

kaixo! buenas!

kaixo lagunok, azkenian jarri naz hemen, blogg-ari ekiten,
baina oin ez dekot denbora askorik; bakarrik blogga aukezten dizuet, eta
aurrerago idatzikot, momentuz joango naizen belaontziaren argazki bat jarriko dizuet,
galerne belaontzia. Besarkada handi bat danoi eta muxu bat neskentzat!
bidean ikusiko gera!
david
buenas gente, al fin me pongo con el blogg, pero no
ando mucho tiempo; así que os presento el blogg, y más adelante
ya escribiré, de momento os pongo una fotillo del velero en el que iré,
el galerne. Un abrazo bien grande a todos y un beso a las niñas!
nos vemos por el camino!
david